Donderdag 4 april: dag twee in Kyoto

We zijn op de helft, nog 1,5 week te gaan. Na een heerlijk nachtje te hebben geslapen ging de wekker weer om half 8. We wilden namelijk op tijd bij de Fushimi Inari-taisha Shrine zijn. Misschien heb je er wel eens foto's van gezien, die oranje palen achter elkaar. En we wilden de drukte voor zijn.

Onderweg gingen we ontbijten want het hotel vroeg 1600 yen pp voor een ontbijt en dat is zo'n € 12,50. Dit eten wij er echt niet vanaf dus even in een klein tentje gezeten waar we uiteindelijk maar 600 yen pp betaalden voor twee broodjes, omelet, yoghurt en een bak koffie, oftewel € 4,74. Tja, we blijven Hollanders he! 

Na een half uur lopen kwamen we aan op de plaats van bestemming. En het was al behoorlijk druk helaas. Ook dit was weer enorm mooi om te zien. Het was een behoorlijke klim naar boven met alleen maar trappen en hoe hoger we gingen, des te rustiger werd het. Nu konden we ook wat foto's  nemen waar niet zoveel mensen opstonden. Er waren allerlei kleine tempels waar kaarsjes brandde en waar stenen honden met rode slabbertjes de wacht hielden. Ik ben er nog niet helemaal uit waar die voor staan, maar daar kom ik nog op terug.

Van al dat lopen krijg je honger dus we vervolgden onze weg naar de winkelstraten om te kijken wat we gingen eten. We eindigden in een Sushi tent met conveyor belt, oftewel we werden aan een lange bar geplaatst waar de sushi op de lopende band voorbij kwam. Je kunt pakken wat je wilt en bij het afrekenen kijken ze hoeveel en wat voor lege bordjes je op tafel hebt staan. En die reken je af. Echt erg leuk om een keer te doen.

Wat me in eerste instantie ook leuk leek, was langs het hedgehock café te gaan. Hier kun je egeltjes aaien. Echt supercute! Zo heb je ook een kattencafé en een uilencafé. Maar je moet betalen om naar binnen te gaan en dan doe je toch een beetje mee aan animal exploiting dus ik heb dit aan mij voorbij laten gaan. Nee, dan nog maar een  rondje over de vismarkt met de gefrituurde musjes en de octopus aan stokjes. Tja.... Ik heb nog wat prachtige kimono's gepast, maar ben er nog niet uit of ik zoiets wil meenemen naar huis en we hebben groene theepoeder gekocht die we hier overal te drinken krijgen. En we moeten natuurlijk nog wat meenemen voor de achterblijvers die nu voor zichzelf aan het zorgen zijn ;-)

Inmiddels hebben we alweer zoveel gelopen dat we besluiten om naar het hotel te gaan. We halen nog wat sandwiches en drinken en gaan ons hotel binnen.

Vandaag hebben we 13,9 km gelopen, gisteren 13 km, eergisteren 11 km en de dag daarvoor ook 11 km. Oftewel lekker bezig. Die 50 km in Nepal in november komt vast helemaal goed!

Nog even een kleine opsomming van wat ik van Japan vind: de inwoners zijn enorm aardig en behulpzaam. Ook al spreken de meesten geen Engels, ze doen hun stinkende best om je te begrijpen. Daarnaast zijn ze heel schoon. De openbare toiletten die je overal vindt zijn altijd schoon. De Japanners houden van een goede hygiëne, alle wc's zijn uitgerust met waterstralen waarmee je de boel kunt schoonspuiten en dan bedoel ik dus jezelf. Negen van de tien wc brillen ziijn verwarmd, echt heerlijk wanneer het koud is en er zijn speciale toiletten voor moeders met kinderen waar een zitje in de hoek staat waar ze hun kind in kunnen zetten als ze zelf van het toilet gebruik moeten maken.

Er staan overigens nergens prullenbakken.  Je moet je eigen troep dus gewoon mee naar huis nemen en daar dumpen. Vandaar dat hier nergens rotzooi ligt, nog geen papiertje op straat! 

De Japanners zijn erg tolerant tegenover elkaar en beleefd. Bij de trein wacht je in de rij, net als bij de lift. In de tram of trein mag jeniet telefoneren of hard praten, dat is onbeleefd en je moet het geluid van je telefoon uitzetten. Je mag geen last van elkaar hebben. Ik vind het echt top dat al deze regels door iedereen worden nageleefd. Daar kunnen wij echt nog heel veel van leren!