Vrijdag 12 april: naar Yudanaka

Onze tocht door de Alpen gaat verder. Om 9 uur vertrekt de trein naar Nagano. Het perron weten we makkelijk te vinden. We hebben plaatsen in deze trein gereserveerd, dus we moeten op zoek naar ons wagonnummer. Op de grond op het perron staan allerlei nummers en eentje verwijst dus naar onze wagon, maar welke? Er staan enorm veel nummers en kleuren, maar we komen er niet echt uit. Een vriendelijke Japanse jongen wil ons helpen, maar weet het ook niet helemaal zeker. Inmiddels komt er een groep oudere Italianen het perron op. Zij gaan gewoon voor de jongen staan en maken een hoop kabaal. Zeg maar gewoon luidruchtig. 

Zodra de trein stilstaan proppen zij zich zo snel mogelijk naar binnen met hun enorm grote koffers en tassen. Wij besluiten de andere deur te nemen die iets rustiger is. Zodra we zitten, zie ik de Japanse jongen onze wagon binnen komen. Hij ziet ons, steekt zijn duim op en gaat weer naar zijn eigen wagon. Aardig toch, gewoon even checken of ze erin zitten! En inmiddels blaten die Italianen maar door terwijl het in de Japanse treinen juist de bedoeling is om rustig te zijn......Tja, iedereen z’n normen en waarden zullen we maar zeggen.

In Nagano stappen we uit en gaan we een kleine metrotrein in naar onze eindbestemming Yudanaka. Hier verblijven we twee dagen om o.a. de snow monkeys te zien. Dat zijn die apen die in de warmwaterbronnen gaan zitten om zich op te warmen. Hier heb ik echt naar uitgekeken. Ik hoop dat we ze ook daadwerkelijk zullen spotten. 

Even is er wat verwarring. De trein stopt op een station dat niet onze eindbestemming is. We hadden via de treinapp Hyperdia al gezien dat er een soort overstap was, maar wel op dezelfde trein? Enfin, het klopt dus wel want we moeten echt een andere trein in. En met ons ook een paar andere toeristen. Wel grappig, er is een dame die met een enorm grote koffer moet slepen. Haar man zit al in de vervolgtrein, terwijl zij nog aan het slepen is. Het arme mens is helemaal van slag en snapt niet waarom ze moet overstappen. Gelukkig zitten haar lagen make-up nog wel goed en zit haar haar ook nog in de krul. Vandaar die grote koffer natuurlijk ;-)

Het hotel zou dicht bij het station liggen, maar we kunnen het in eerste instantie niet vinden. We vragen bij een ander hotel of ze het daar weten, maar ze snappen de vraag niet. Oftewel een paar buigingen en we gaan weer naar buiten. Uiteindelijk zoeken we een taxi die ons naar het hotel brengt, zo’n 5 minuten verderop de berg. Met onze bepakking zou dit wel zwaar zijn geweest dus we zijn blij dat we de taxi hebben genomen.

Zoals gewoonlijk kunnen we nog niet inchecken dus we laten onze spullen weer achter en maken een wandeling naar het grote boedhabeeld hier in het dorp. Het dorp is uitgestorven. Niemand op straat, doodstil. Bij het beeld moeten we 121 trappen op voordat we er zijn. Naast het beeld is een soort tempel waar we naar binnen gaan. Voor 200 yen pp (€ 1,58) krijgen we een rondleiding in het oude vervallen gebouw. Natuurlijk weer op onze sokken ;-) Allereerst wordt er snel een bandje gestart met uitleg in het Engels over de tempel. Daarna vertelt de man in het Japans? iets over de beelden etc. We volgen hem naar een tweede gedeelte waar ook een soort ondergrondse gang is waar we door moeten. Ik vind dit maar niks. De gang is laag en het is er koud dus ben blij als we eruit zijn. Dan moeten we ook nog een trap op om onderaan het boedha beeld te komen. We zijn er inmiddels wel klaar mee, maar de man is heel enthousiast dus doen we nog maar even beleefd mee. 

Als we eindelijk klaar zijn mogen gelukkig onze schoenen weer aan (inmiddels hebben we weer ijsklompjes) en mogen we nog een keer buiten de klok luiden voor good fortune en dan gaan we verder. Nou ja, verder...er is niets te beleven in dit dorp, dus pakken we de bus naar de Snow Monkeys.

Wanneer we aankomen bij de bushalte hebben we toch echt honger en het is nog 30-40 minuten lopen naar het park. We eten wat in een restaurantje en langzamerhand komen er allerlei mensen binnen met gore schoenen en broeken door die lange wandeling naar het park. Tja, laten we nou net onze laatste schone spullen aanhebben. Daarbij vertrekt de laatste bus naar beneden over 1,5 uur dus veel tijd hebben we niet. We besluiten om morgenochtend vroeg naar het park te gaan met broeken die toch al vies zijn. En vroeg in de ochtend heb je meer kans om die wilde apen te zien. Dus we laten het eten ons smaken en doen rustig aan. 

Daarna pakken we niet de bus, maar gaan we lopend terug naar het hotel. En wat schetst onze verbazing, we komen in een leuk gedeelte met allerlei kleine huisjes en winkeltjes. Toch nog leuk dus! 

Om precies 3 uur zijn we terug bij het hotel, dus kunnen we inchecken. De hotels zijn hier behoorlijk prijzig omdat ze allemaal van die warmwater baden hebben. Die van ons is uiteindelijk ook duur, maar we snappen wel waarom wanneer we de kamer binnenkomen. We hebben een hal, aparte badkamer en apart toilet, een grote zitkamer waar je op kussens op de grond kan zitten, een kleine zitkamer met 2 fauteuils en een slaapkamer met 2 grote bedden oftewel een heerlijke ruimte.

Dus nu even relaxen, ook wel lekker!