Washington

Nog even over gisteravond. We hebben zalig gegeten in het hotel. Onze eerste echte Meatloaf, het was zalig. Kevin nam nog een Amerikaans toetje, Marshmellow Smores Parfait, heel erg machtig met geroosterde Marshmellow en crème brullee, dus tjokkievol! De bediening moest er om lachen. Daarna hebben we nog een filmpje gepakt, The Mazerunner, echt superspannend, dus het was weer een leuke avond. 

We starten deze ochtend in de sportschool. Daarna een OZoGezond ontbijtje (NOT: bagel met boter en een bak koffie) en daarna gaan we op weg naar Washington. 

Heel lang rijden we door heuvels en bossen, dus de rit is leuk. Maar dicht bij Washington wordt het druk en behoorlijk onoverzichtelijk. Het is echt goed kijken welke afslag we moeten nemen en dan nog goed opletten op het verkeer. Maar uiteindelijk komen we dan bij ons hotel.

We laden de spullen in onze kamer en gaan gelijk op weg, want er is hier veel te zien. Het is overigens behoorlijk warm, ik denk zeker wel een graad of drieëndertig en er staat geen zuchtje wind, pffff. Maar we mogen niet klagen, want volgens mij is het in Nederland alleen maar aan het regenen.

Na ongeveer een half uur te hebben gelopen en bij de McDonalds even wat hebben gegeten, komen we bij de musea, het Washington Monument en United States Capitol. We besluiten om eerst het National History Museum te bezoeken. Alle musea in Washington zijn trouwens gratis, dus dat is een meevallertje. Alles is hier trouwens behoorlijk duur. De dollar staat bijna gelijk aan de euro, en het eten is best prijzig. Voor een flesje water betaal je vaak 2 dollar en in een hotel 3 of 4 dollar. Belachelijk dus! Maar goed, we moeten eten en drinken, dus niet te lang over nadenken.

In het National History Museum bezoeken we een aantal etages, de zoogdieren, de waterdieren, de dinosaurussen en we kijken een IMAX film over de opgravingen van botten van dinosaurussen. Allemaal erg interessant, maar we hebben in Toronto al zo'n soort museum gezien, dus we wandelen overal een beetje langs.

Na dit museum duiken we het American History Museum in. Hier zijn allerlei onderwerpen te vinden, zoals de belangrijkste Amerikaanse gebeurtenissen, de oorlogen waar de Amerikanen mee te maken hebben gehad, etc. Dit laatste vind ik wel indrukwekkend, want je ziet ook hoe het de Amerikanen is vergaan in de Vietnam oorlog en hoe die jonge jongens werden opgetrommeld om mee te vechten. Tevens is er veel info over de Tweede Wereldoorlog waar Amerika zich in eerste instantie niet in wilde mengen en over de burgeroorlog van Noord tegen Zuid. 

Het is bijna sluitingstijd van de musea en we zijn moe, dus we willen naar het hotel. Aangezien dit een behoorlijk stuk lopen is, pakken we de metro. Dit is dus niet handig in de spits! We moeten de eerste metro laten gaan, want we passen er niet in. Gelukkig kunnen we de tweede metro wel in. Ondertussen zien we steeds meer mensen met rode T-shirts en petjes van de Washington Nationals, het honkbalteam van Washington. Wanneer we de metro uitlopen, stuitten we dan ook op een enorme menigte in het rood. De Washington Nationals spelen vandaag tegen de Miami Marlins en eigenlijk net op het tijdstip dat wij langs lopen. Ach, het is warm weer en we hebben niets anders te doen, dus we kopen twee tickets (à 44 dollar per stuk, slik...) en duiken het stadion in.

Natuurlijk is hier geen gezonde maaltijd te bekennen, dus het wordt een hotdog met een cola en dat is dan weer het avondeten.

Het is behoorlijk druk, maar wel enorm gezellig. Het is vandaag U.S. Airforce Day. Dus er staan militairen te paraderen, het volkslied wordt gezongen door een militair koor en na afloop vliegen er twee gevechtsvliegtuigen laag over. Een hele happening dus! De wedstrijd is heel erg spannend! In de laatste inning staat het gelijk, dus er wordt verlengd. We zitten op het puntje van onze stoel en klappen mee en staan zelfs te juichen als het winnende punt van de Nationals eindelijk valt. Wat een leuke ervaring is dit. Iedereen loopt te springen en te dansen, echt superleuk!

Ik moet wel zeggen dat de Amerikanen de honkbalwedstrijden als sociaal uitje zien. Ze kletsen de hele wedstrijd door, er worden hotdogs en bier gehaald en er worden veel foto's en selfies gemaakt. Tussendoor wordt er dan toch ook nog naar de wedstrijd gekeken en dan nog maar weer eten gehaald. Het is een schouwspel om te zien, ongelofelijk, maar top!

Na deze drukke dag zijn we dan eindelijk rond 23.15 in ons hotel. Toch nog even dit blog schrijven want anders ga ik dingen vergeten.

Als we thuis komen is de weegschaal de komende tijd taboe. Het is echt lastig om hier een goede maaltijd te vinden en als je wat lekkers hebt gevonden, dan is het duur. Dus we wisselen een beetje af, maar het blijft moeilijk. De Amerikanen kunnen gewoon niet koken en houden van fastfood, dat is ze aan te zien!

Ik hoop trouwens dat ik de foto's erop krijg, het internet is hier heel traag. Anders dan maar als we in NY zijn. 

Welterusten allemaal, wij gaan nu slapen... xx