Een nieuwe ervaring

Het is de zaterdag de 24ste en op dit moment zitten we bij de Mac. Niet de gezondste zaak van de wereld, maar we hebben een drukke dag gehad dus geen zin meer om te koken en hier heb je Wifi ;-)

Deze ochtend zijn we met de auto om iets over 9 uur naar Kokanee Creek Mountain gegaan om te gaan Ziplinen. Ik had de foto's al in de folder zien staan en was niet echt dol enthousiast kan ik je zeggen. Bij Ziplinen schiet je dus van de ene boom naar de andere boom aan een touw met een enorme vaart en je hangt hoog, heeeeel hoog! En aangezien ik niet zo van hoogtes houd, was ik dus niet de eerste die zijn hand opstak, zullen we maar zeggen. Maar Kevin wilde dit heel graag doen en ik wilde niet de spelbreker zijn, dus om 9.30 werd ons harnas (van touwen) aangemeten, moesten we een helm op en reden we naar het hoogste punt van de berg. Het Ziptraject bestond uit 6 verschillende lijnen van verschillende hoogtes en ook nog eens verschillende snelheid. De snelste ging 90km per uur en de langste was ongeveer 800 meter. 

Eenmaal boven ging het behoorlijk snel allemaal. Twee leuke gasten, Ross en George, haakten ons om beurten aan een lijn en maakten ons klaar voor vertrek vanaf het eerste punt. Echt, ik schrijf dit niet graag, maar ik scheet 7 kleuren! Het was behoorlijk hoog, maar gelukkig was dit tripje maar 25 meter, dus je was weer snel bij het volgende punt. Wanneer je eenmaal gezekerd zit aan het touw moet je in je harnas gaan hangen en dan gewoon van het platform afstappen, de diepte in..... De eerste keer was echt vreselijk eng, maar ik moet zeggen dat je daarna wel het ergste hebt gehad. Nou ja, ergste... de 3e lijn was het hoogst. Het platform hing 45 meter boven de grond en vanaf daar stap je dan de diepte in en schiet je met een vaart naar het volgende platform. Omdat het zo hoog was en je dus zo de diepte in kijkt naar de bomen en naar de rivier was deze toch eigenlijk het engste, maar ik heb het toch maar gedaan! Kevin vond het geweldig en ging zelfs op z'n kop hangen en deed ook nog eens de "Lazy man" (met uitgestrekte armen en benen). Ik hield gewoon stevig het touw vast, maar heb genoten van het uitzicht. Het was echt top en ik had er zeker geen spijt van en een volgende keer ga ik het weer doen!

Na deze geweldige ervaring moesten we nog 3 uur en 40 minuten naar onze volgende campground rijden. Een behoorlijk stuk weer, maar wederom een prachtige rit. Dit keer moesten we ook met een ferry de rivier over, dus dat was een leuke onderbreking. Al hadden we net de ferry gemist en moesten we bijna een uur wachten. Maar nu zitten we in Revelstoke, hebben nog wat boodschapjes gehaald en rijden hierna naar de Lamplighter Campground. Ben weer benieuwd hoe deze campground eruit ziet, dat is elke keer weer anders. Vanavond zullen we vast lekker slapen. Het blijft in ieder geval zonnig totdat we woensdag vertrekken, dus dat is mooi. Dus ik zou zeggen, tot horens!

Toch nog even wat vertellen over de campground waar we nu op zitten, want we hebben wifi hier. Bij alle andere campgrounds zaten we behoorlijk afgezonderd, vaak in het bos, maar hier zitten we dus vlak naast de buurman. Er zit 1 boom tussen en dat is dan dat, oftewel niet voor herhaling vatbaar. Maar het is inmiddels 18.15 uur en het maakt ons niet uit. Voor een volgende vakantie weet ik waar ik op moet letten qua campground. Het handige nu is dat we water, elektriciteit en afvoer hebben. Dit heb je altijd wel in je camper, maar dat raakt natuurlijk een keertje op wanneer je niet kunt bijvullen. Morgen hoeven we maar 1 uur en 40 minuten te rijden en gaan we naar het Glacier National Park. We zijn nu weer in de buurt van de Rocky Mountains, dus we kunnen weer watervallen gaan bezoeken. Ik kan in ieder geval niet wachten!