Zondag 14 april: terug naar Tokyo
Om 7 uur zijn we wakker. We hoeven pas om 9.15 uur het hotel uit, dus rustig aan. We zetten een bakkie, eten onze sandwich en ons yoghurtje uit de 7/11 en maken ons daarna klaar om te vertrekken naar Tokyo.
Bedankt trouwens voor al jullie leuke reacties op onze reis. Leuk om elke dag weer te lezen!
Om 9.55 uur hebben we de trein naar Nagano. Dan hebben we een hele korte overstap op de Shinkansen naar Tokyo. En we hebben nog geen kaartjes....dat kan een probleem worden. En ja hoor, zodra we bij de ticketoffice komen, staat er een enorme rij. Dat gaan we nooit redden!
Buiten het kantoortje staan ook automaten, maar vorige keer lukte dit ons ook niet toen we gereserveerde plaatsen wilden hebben. Ik ga alvast in de lange rij staan. Dan maar wachten op een andere trein straks. Inmiddels is Kevin bij de ticketautomaten. Er staan twee treinbeambten en gelukkig schiet eentje Kevin te hulp. En het lukt, we hebben gereserveerde plekken zodat we niet op zoek hoeven naar zitplaatsen die over zijn. Nu nog even rennen naar de trein en ja hoor, gered!
En dan 1,5 uur relaxen dan maar.
Uiteindelijk komen we aan in Tokyo. Het plan is om de koffers in een locker op het station te stoppen en dan naar de wijk Ameyoko te gaan om de laatste cadeautjes te scoren. Dit loopt even wat anders, want alle grote lockers zijn bezet. Dan maar naar het hotel. Hiervoor moeten we weer de metro nemen. We zoeken even uit waar we precies moeten zijn en kopen de tickets. Maar je merkt toch dat als je als doel het station in gedachten hebt, het toch wel wat zwaarder wordt met die rugzak wanneer je weer de metro in moet. Vanaf het uitstapstation is het nog 10 minuten lopen. Vanuit de metro komen we in een hele luxe straat met Louis Vutton, Chanel en noem maar op. Het is er een drukte van belang. Na 10 minuten zijn we bij het Unizo hotel, maar helaas is dit niet het goede hotel. Ons hotel is zo’n 15 minuten de andere kant op lopen. Dus slepen we ons naar het andere hotel waar we al gelijk de kamer op kunnen. Gelukkig, even uitrusten. Maar kamer.... hoe klein kan een kamer zijn! Het tweepersoonsbed staat tegen het raam, we hebben net 1 meter naast het bed om te lopen. Maar waar leg je je tas dan? Oftewel Kevin z’n rugzak naast het bed en die van mij in het halletje. En dit is een luxe hotel hè, niet één of andere hostel! De kamer is 13 m2 staat op booking.com en dat is inclusief de badkamer en het toilet. Oftewel: je kunt je kont niet keren.
We pakken de metro naar Ameyoko, maar eenmaal uit het metrostation zien we al dat dit niks voor ons is. Het lijkt de Haagse Markt wel, overal kraampjes met gympen en kleding en nog duur ook. Snel nemen we een broodje Kebab (we hadden echt honger en konden niets lekkers vinden) en pakken daarna weer de metro terug naar de dure wijk. Niet dat we daar iets kunnen kopen, maar daar is het ruim opgezet en kun je lekker lopen.
Kevin slaagt toch nog voor twee shirtjes en dan gaan we naar het hotel. We zijn geslacht van sl dat geslenter!
Straks nog even ergens eten en dan morgen weer naar Asakusa, de wijk waar we de derde dag van ons bezoek aan Japan waren. Daar zijn leuke souveniersshops waar we vast wel kunnen slagen.
Maar goed, jullie zijn nog piep en getraind.
Moet kunnen toch.
Geniet nog even en dan komen jullie weer HOME SWEET HOM.
Ga je je huis weer waarderen. Ook fijn altijd weer.
Dikke knuffel en bedankt weer voor jullie verhaal. Schitterend.
Ik heb alle verhalen en foto's doorgezonden naar Mil en Cees.
✈️😀😴👌🤩🙌💋
Heb genoten van alle belevenissen én ben ook een beetje in Japan geweest én het heeft mij niets gekost, haha. Bedankt hiervoor.
xxWil