Gelukkig weer naar een hotel!

Na een hele warme lange nacht worden we wakker. Gisteravond gingen we dus pas om 21.00 uur eten, nadat de eigenaar van het huis, Mohammed, thuis was van de moskee. Kevin heeft ze een hoop Nederlandse woordjes geleerd en dat vonden ze prachtig! Vooral "geen probleem" gebruikten ze overal voor. Al met al was het toch nog gezellig. Tja en dan die nacht.... Alle kamers staan met elkaar in verbinding via de bovenkant van het huis. De muren zijn net zo hoog als normaal, alleen is het plafond nog 1 tot 1,5 meter hoger, dus boven de muren is het een grote open ruimte. Oftewel je hoort alles. Wij gingen om half 11 naar bed, zij gingen pas veel later, dus ook dat hoor je. De gehandicapte dochter ging nog veel later naar bed en ook die hoor je, oftewel steeds wakker en daarbij geen airco alleen een ventilator. En nog de wetenschap dat er langs de muur kleine miertjes lopen die weliswaar niets doen, maar toch!
Enfin, ik ben dus om half 6 wakker en probeer toch te blijven liggen. Ondertussen vertrekt Mohammed naar de moskee op de brommer. Om kwart voor 7 hou ik het voor gezien en begeef me naar de douche. Nou ja, douche, het is een badruimte met 3 kranen met allemaal koud water en niet te vergeten het gat van de wc dat zich ook in die ruimte bevindt. Maar ik ben zo klam dat ik het toch ga proberen en al met al valt het mee. Het is zelfs verfrissend!
Als we klaar zijn wachten we totdat we kunnen eten. De vrouw des huizes maakt pannenkoeken van bloem en kokosmelk, ze smaken heerlijk! Thuis dus ook maar s proberen! 
Daarna wachten we en kletsen we nog wat totdat we worden opgehaald door BOB om naar de local market te gaan. We maken nog wat foto's en nemen afscheid. Het was een bijzondere ervaring, maar we zijn tot de conclusie gekomen dat we dit nooit meer gaan doen. We zijn niet gewend aan hun manier van leven en als je in hun huis bent moet je die respecteren. Dit leven is te basic: overal stof in huis, veel insecten, geen privacy, ander sanitair (ja vooral dat gat in de grond!) en andere gewoonten. Maar we hebben het doorstaan!
Onze gids neemt ons mee naar de local market. Ik vind dit soort dingen erg leuk, maar Kevin heeft het alweer snel gezien. Als je er een gezien hebt, heb je ze allemaal gezien. We proeven nog wel een soort durian gebakje, de vrucht die in alle hotels verboden is omdat die zo stinkt, maar we vinden het allebei niet echt lekker. Dus rijden we door naar de koperwinkel, waar ze koperen dingen maken. Maar ken je die al van die Hollanders die naar die koperwinkel gingen? Ze gingen niet, de winkel was dicht! What's new!
Aangezien we het een beetje zat waren hebben we ons laten afzetten bij ons laatste hotel voordat we naar het eiland Lang Tengah gaan. Hier kunnen we relaxen, beetje zwemmen en lekker lezen. En dat doen we ook! Morgen worden we om 10 uur gehaald en rijden we naar de ferry voor onze laatste 6 nachten op het tropische eiland Lang Tengah. Ik heb er zin in!