Donderdag 28 maart: op de fiets door Tokyo.

Vandaag moeten we op tijd eruit, want we gaan een fietstocht maken met een gids. Gekregen van de kids voor mijn verjaardag, echt superleuk dus!

Om 9 uur moeten we aanwezig zijn, dus rond 8 uur stappen we fris en fruitig het metrostation binnen. Maar net als in Nederland zit je dan midden in de spits....oftewel als haringen in een ton naar onze bestemming. Je hoefde je niet eens vast te houden, want je stond gewoon klem. En net wanneer je dacht dat er niemand meer bij kon, propte zo'n klein Japannertje zich nog ertussen! Ik wilde nog een foto maken, maar zelfs dat lukte niet. Ik kon mn armen niet bewegen om mijn telefoon te pakken! 

Maar uiteindelijk na 25 minuten komen we toch, ietwat gekreukeld, aan bij de fietsverhuurders, een Japanse knul uit de UK van wie we de naam niet verstonden en de Franse Roland die perfect Japans sprak. Zij namen ons mee naar de stadsfietsen die elke Japanner kan huren en voilä we reden weg. Al gauw bleek dat de Japanse knul weinig kennis had en over weinig Japanse manieren beschikte. Roland moest hem een aantal jaartallen influisteren en ongeveer tien keer zeggen dat we in de weg stonden en ergens anders de fietsen moesten parkeren. 

We fietsten grotendeels over stoepen en paden, maar dat schijnt te mogen. Uiteindelijk kwamen we bij de vismarkt, waar we van allerlei gedroogde visjes, kreeft, krab en andere soorten zeedieren en zeewier mochten proeven. Vooral de zeewiersoep vond ik erg lekker. Kevin ging voor het grovere werk en nam oester en inktvis. Voor mij echt geen optie!

Wanneer de fietstocht ten einde is, zitten we al meer dan 5 uur op de fiets. Ik heb het koud, dus we gaan even ergens opwarmen en wat eten. Daarna vertrekken we met de metro naar de Shibuya Crossing, oftewel het drukste kruispunt ter wereld. Niet normaal hoeveel mensen daar staan te wachten en dan allemaal tegelijk oversteken! Het lijkt wel een mierenhoop. Wist je trouwens dat er 36 miljoen inwoners in Tokyo wonen? Niet normaal toch! En als je ziet hoe sommigen eruit zien: gekleurd haar (groen, geel, roze) plateau schoenen, hele korte rokjes met hoge kousen, haren in staarten oftewel je kijkt je ogen uit. 

Inmiddels is het al laat in de middag en het is nog steeds koud en somber. We besluiten om wat avondeten te scoren en daarna de metro weer naar het hotel te pakken als we via Anthony horen dat ons konijn Edje afgelopen nacht gepakt is door een kat. Echt zielig.  Gelukkig heeft het arme beest dit niet overleefd. En ondanks dat het maar een konijn is, geeft het toch een beetje een domper. We hadden hem tenslotte al een jaar of vijf en het was een lief beest. Waardeloos zo tijdens de vakantie.

Nu we terug zijn in het hotel nemen we even de plannen door voor morgen. We hebben tenslotte niets geboekt dus we kunnen alle kanten op. Morgen om 10 uur uitchecken en dan.... tot morgen dus! :-)